پیوندهای موفقیت آمیز واژن

این زنان مبتلا به سندروم مایر - راکی تانسکی – کوستر - هازر هستند، که در اثر آن واژن و رحم‌های آنان ‌رشد نیافته باقی می‌مانند.

ساختار زیست تخریب پذیر برای مهبل پرورش یافته در آزمایشگاه
مرکز پزشکی ویک فارست باپتیست
خبر گزاری بی بی سی گزارش می‌دهد گروهی از پزشکان خبر از ساخت واژن‌هایی در آزمایشگاه و پیوند آن‌ها در چهار دختری می‌دهند که به دلیل مشکل ژنتیکی نادر مهبل‌ و رحم رشد نیافته داشتند. این اولین بار است که ساخت واژن در آزمایشگاه برای انسان‌های بیمار گزارش شده است. در حدود 7 سال پس از اولین جراحی‌های آن‌ها، دختران بالغ شده‌اند و به خوبی زندگی می‌کنند. دو تن از این چهار دختر بالقوه می‌توانند باردار و فرزند دار شوند، اگرچه بار داری هیچ کدام تا کنون اعلام نشده است.

طبق گزارش بی بی سی به نظر می‌رسد مهبل‌های ساخته شده برای هر فرد کاملاً اختصاصی باشند. پزشکان تصاویری از لگن هر یک از دختران تهیه کردند، سپس ساختاری زیست تخریب پذیر و مناسب برای هر یک از دختران ساختند. آن‌ها از سلول‌های بدن هر یک از دختران نمونه برداری کردند و سپس این سلول‌ها در آزمایشگاه رشد کردند، سلول‌های ماهیچه‌ای و اپی تلیالی را به ترتیب برای رشد در بخش خارجی و داخلی ساختارهای خود تحریک کردند. نمونه برداری‌های سالیانه پس از پیوند این مهبل‌های آزمایشگاهی، نشان می‌دهند که این زنان دیواره‌های مهبلی طبیعی و سالمی دارند. محققان در مقاله‌ی خود گزارش می‌دهند که به گفته‌ی این زنان "آن‌ها هم چنین دارای سطح طبیعی میل جنسی، تحریک جنسی، ترشح واژنی، ارضای جنسی، و رابطه‌ی جنسی بدون درد هستند".
این واژن‌ها به طور فوق العاده‌ای برای هر فرد اختصاصی به نظر می‌رسند.
افراد نسبتاً کمی ممکن است به پیوند مهبل در طول زندگی خود نیاز داشته باشند، اما اندام‌های رشد یافته در آزمایشگاه می‌تواند نوید دهنده‌ی افراد بیشتری در آینده باشد که تمایل به استفاده از این اندام‌های آزمایشگاهی خواهند داشت. طبق گزارش خدمات ملی سلامت در انگلیس این مهبل‌ها گواه این مفهوم هستند که محققان می‌توانند اندام نسبتاً پیچیده‌ای را با استفاده از سلول‌های هر خراش بافتی بسازند. گزارش این پیش رفت بزرگ علمی هم زمان با گزارشی از پیوند سوراخ‌های بینی آزمایشگاهی در 5 فردی که در اثر سرطان پوست غضروف بینی خود را از دست داده بودند، منتشر شد. شما می‌توانید هر دو گزارش را در مجله‌ی علمی لانست بیابید.
آنتونی آتالا از دانشگاه ویک فارست این تحقیق را سر پرستی کرد. در سال‌های اخیر دستاوردهای جالبی از آزمایشگاه او دیده‌ایم از جمله پیش آب راه‌های ساخته شده از سلول‌های خود بیماران که آتالا و همکارانش، آن‌ها را در 5 پسر ‌پیوند زدند. آتالا هم چنین در کنفرانس تید در سال 2011 در مقابل بینندگان، از سلول‌های چاپی 3 بعدی، قالب و شکل کلیه‌ی کاو را ایجاد کرد.